Ik ga uit van de kracht van het individu en dat wat zichtbaar mag worden, zichtbaar mag worden en dat dit onder invloed van tijd staat. Gisteren gaf ik een training aan hulpverleners met betrekking tot begeleiding aan jongeren met een drugsprobleem in gezinnen. Er zitten verschillende elementen in deze training, maar wat mooi om te zien hoe professionals hun eigen gebruik deelden en wat ze hierin tegen kwamen.
Openheid versus reserve, oordeel versus oordeelvrij, angst versus schaamte, echter door de oefening kwam zo´n enorm plezier, vrijheid en kracht vrij. Wat ik zag was hoe schaamte mensen ervan weerhoudt het achterste van hun tong te laten zien. Een bepaalde reserve is natuurlijk erg beschermend en prima om te doen. Ik zie ook dat wanneer men de schaamte benoemd dat de dit de spanning doet dalen. Ik merkte dat dit mij erg raakte, want ook ik ken schaamte, echter het is zo bijzonder dat dit gedeeld werd, dat is zo’n winst, omdat wanneer je dit deelt, je anderen ook durft uit te nodigen dit te doen. En wat gaat dit voor de jongeren betekenen in de begeleiding!!!
Telkens vind ik het nog indrukwekkend om te zien als we vanuit een vertrouwde basis met een groep werken en als het gehele lichaam geactiveerd wordt om te leren, dan wordt het aanleren van een nieuwe begeleidingsvorm eerder eigen te maken. De kracht zit hem vanuit mijn oogpunt erin dat mensen als eerste fysiek in beweging komen, gedachten, gevoel en gedag zorgvuldig meegenomen worden. Plus dat mensen zelf op hun eigen manier de stappen mogen zetten. Het is ook een manier van confrontatie en loslaten wat ongelooflijk helend werkt.