Innerlijk vuur van je hart

Het coronatijdperk maakt veel bij ons los. Vooral sinds we richtlijnen van de overheid kregen. Omdat er op werkvlak en privé veel gebeurt en om veel meer redenen. We zitten bijvoorbeeld meer thuis dan gebruikelijk. We waren ons niet bewust dat de wereld zo ineens kon veranderen. Niemand had dat verwacht. Er kwam een enorme kracht aan energie vrij, die je wellicht overspoelde. We kunnen boos zijn op wat er nu gebeurt; op onze partner, kinderen of werkgever. We kunnen boos zijn op onszelf. Wist je dat we vaak het strengst zijn voor onszelf?  

Dit zijn verschillende reacties, die een teken zijn dat je tegen ‘je plafond’ aanzit;
–          boosheid
–          teleurstelling
–          angst
–          dingen onzin vinden
–          vinden dat de ander liegt
–          denken: huh wat gebeurt hier?
–          lichamelijke reacties ervaren, niet fit voelen, pijnlijke lichaamsdelen hebben of moeheid voelen.
We zetten ons vast door te wachten op de buitenwereld, dat er bijvoorbeeld iets van buitenaf gebeurt. Daarmee offeren we onszelf op en geven de macht uit handen. We maken onszelf dan afhankelijk.Het komt wel weer goed. Deze situatie is namelijk gebaseerd op voorwaarden. Kijk welke mogelijkheden er wel zijn. Het gaat namelijk echt nog een tijd duren. 

Mijn eigen voorbeeld vond ik ook niet mals.
Aan het begin van het coronatijdperk voelde ik dat ik vast zat door omstandigheden. Door conflicten, negativiteit en gedoe. Ik kende dat bijna niet meer, maar het ineens kwam volop in beeld. 
‘Pom – pom – pom. Mmmmm… wat was ik aan het negeren?’ De diepe angsten die ik tegenkwam bij mezelf, die ik niet wilde aangaan, die wilde vermijden. Ik gaf hiervan anderen de schuld. Niet zozeer dat mensen dat merkten, dat deed ik vanbinnen. Het was echter wel voelbaar voor anderen. Ik was echt in paniek en deze gevoelens ken ik vanuit vroeger. Totaal niet weten waar terecht te kunnen. Verlaten en alleen, op een zinkend schip.

Wat is helpend geweest?
De kunst was om terug te gaan naar mijzelf. Hoe deed ik dat? Ik ging mee met de energie, die me terugbracht bij mijzelf. Ik liet de energie binnenkomen om te kijken wat deze wilde vertellen. Er zat in mijzelf namelijk een uitnodiging om het anders te doen. Het hielp me om alle gebeurtenissen om te draaien, zodat ze vóór mij gingen werken, in plaats van tegen. 

Hierbij de stappen:
·       Beseffen dat je een keuze hebt.
·       Erkennen en toelaten wat je qua emotie tegenkomt.
·       Je afvragen, wat is hiervan de bedoeling?
·       Omdraaien: door wat je tegenwerkt voor je te laten werken.
·       Het samen met anderen te doen.
·       Contact maken met je hart.

Het kan je helpen te erkennen dat er veranderingen zijn. Het gevoel van bekneld zitten, is naar mijn idee een teken dat er potentiële groei mogelijk is. Je zit tegen ‘je plafond’ aan. En daar mag je doorheen, voorbij de angst. Wat je dan tegenkomt, is liefde. 
Ik ervaar nu zelf ook een diepere vorm van liefde en vertrouwen. Door de informatie die ik doorkrijg, voel ik de gedragenheid vanuit het universum nu sterker dan ooit. Het zijn telkens stapjes die ik zet en me verder brengen, ook in het ontwikkelen van de Academie. Ik ben ongelooflijk dankbaar, omdat ik alles ook weer door kan geven. 

En weet je wat zo gaaf is, bij de achtste les van de Academie wist ik dat er nog wat puzzelstukjes ontbraken. En die kan ik hier nu aan toevoegen. Ik ben super dankbaar om wat ik leer weer door te mogen geven aan de deelnemers van de Academie.