De afgelopen week was het heerlijk zonnig. Toch had ik een aantal gesprekken met mensen over schaduw. Deze gingen over de schaduwkant die ze zo goed kennen. Hoe goed ken jij je schaduwkant?
Schaduw betekent dat een lichtbron in zijn geheel of gedeeltelijk wordt tegengehouden door een object. Schaduw staat dus voor een gedeelte van een ruimte waar het licht niet rechtstreeks doordringt.
Ik stond daar even bij stil, en beschouwde schaduw niet alleen fysiek. Schaduw kan energetisch zijn, dus voorkomen in de vorm van een emotie, gevoel of gedachte.
Wat kun je ervaren op het moment dat je in de schaduw leeft? Je…
- ervaart dingen waar je niet blij mee bent.
- doet niet volledig wat je wilt.
- houdt teveel rekening met anderen, waardoor je niet doet wat je graag zou willen.
- vermijdt boosheid en teleurstelling.
- vermijdt schuldgevoel.
Wat gebeurt er?
De schaduwkanten van emoties, en delen van ons lichaam die we afwijzen, vormen voeding voor onze geest om er juist meer van te maken.
Wanneer je in de schaduw leeft, betekent het dat jouw zon (jouw innerlijke missie ook niet kan stralen). Dan kan deze niet naar buiten toe. Er zullen maar weinig mensen gebruik van kunnen maken, ze kunnen je zon niet ontvangen. Hoe is dat voor jou? Dat je de zon van een ander niet kan ontvangen? Super–zonde natuurlijk, want mijn ervaring is dat wanneer je je missie leeft, dit je zo ongelooflijk veel brengt.
Wat schuilt er achterliggend nog meer?
Energetische vormen (zoals hierboven beschreven) kunnen ontstaan doordat overleden personen of situaties als een soort energetische afdruk achtergebleven zijn. Er is bijvoorbeeld iemand overleden is in het gezin van herkomst. Of een van je ouders heeft een verlies meegemaakt, waarover vaak niet meer gesproken is. Ook kan de schaduw gelden voor tweelingen; die samen in de buik van de moeder hebben gezeten. Maar waarvan een van de twee is overleden. De alleen geboren tweelingen. De tweelingbroer of zus staat ter ere van hun overleden broer of zus in de schaduw (echter is deze plek van de andere helft). Veel alleen geboren personen die eigenlijk tweeling waren, herkennen deze ervaringen ook. Dit gebeurt om de andere helft een plek te geven, niet te vergeten, om te kunnen gaan met hun schuldgevoel en hen te eren.
Wat kun je doen?
- Je eigen schuld of verantwoordelijkheid op je nemen.
- Bespreekbaar maken hoe je je voelt.
- Grenzen stellen.
- Medeleven in plaats van medelijden met jezelf of de ander.
- Blijf je voor je ouders zorgen, maar respecteer dat ze hun eigen verantwoordelijkheid mogen dragen en zoveel mogelijk eigen keuzes laten maken.
Als we het voorbeeld van hierboven nemen van de alleen-geboren tweeling, dan mag je je eigen plek innemen en gaan staan. Jij bent namelijk nog hier in het licht en mag ter ere van de ander het leven uitdragen. In samenwerking met je schaduwzijde. Wat voor moois mag jij dan gaan creëren? Wat ga jij dan laten stralen?