Als ruimte, aanwezigheid, geen angst kan je beminnen.
De angst die zich anders aandient,
die je onderweg leert kennen als vriend.
De spiegel in het midden toont je ware zuivere gezicht.
Waar je onbewust altijd naar onderweg was.
Je draaide in cirkels door de wirwar in je hoofd,
het leek het of die eindbestemming voor jou te ver weg was.
Echter er word op je gewacht en er wordt in je geloofd.
Je hoeft niet langer mee te doen aan de competitie.
De ander is ook een zoeker in het grote labyrint.
Samen reizen is het doel van deze expeditie.
Gaandeweg gedragen door het grote hart dat je verbindt.
Zo leef je op.
Kom je op adem.
Niet veel bagage.
Geen last op je rug.
De wereld blijft gelijk.
Maar jij bent dichterbij jezelf
en met je missie
en leg je een brug.
Niet langer verdwaald.
Eindelijk gevonden.
Zo vindt eenieder het licht
en de liefde in zichzelf terug.
Om vanuit missie en passie
je weg te vervolgen.
Gedragen door de grote familieziel
voel je je verbonden.
Geïnspireerd door een gedicht van Kees van der Zwaard